چه کرده ایم که برای کنسرت تتلو میلیارد‌ها خرج می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۹۵۵۵۷
محمدرضا اسلامی*؛ برای آقای علم الهدی و آن فرصت‌ها که از دست رفت.
چهارسال پیش در چنین روزی، محبوب‌ترین خوانندۀ موسیقی پاپ جهان عرب در اوج شهرت و اقبال، اعلام بازنشستگی کرد و گفت که دیگر نخواهد خواند.
امل حجازی، بانوی خوش الحان لبنانی به مناسبت میلاد پیامبر، قطعه ترانه‌ای (https://t.me/solseghalam/۱۱۸۹) را در ستایش حضرت محمّد خواند و در صفحه فیس بوکش نوشت: «پروردگار بالاخره دعای من را اجابت کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آن روز، بسیاری گفتند که امل حجازی بر سر این عهد نخواهد ماند و او (که آلبومهایش «فروش میلیونی» در کشور‌های عرب زبان دارد) نخواهد توانست که بر این سلوک جدید بماند. مگر می‌شود که کسی از میلیون‌ها دلار درآمد صرف نظر کند؟!
در این دنیایی که اوج آمال یک دختر امروزی می‌تواند رسیدن به چنین جایگاهی از ثروت/شهرت باشد... مگر می‌شود؟
نه فقط یکسال که چهار سال گذشت و امسال در حوالیِ همان روزهایی که امل_حجازی به آن سمت و سو رفت، تتلو کنسرت برگزار کرد و برآورد شد که ایرانیان برای شرکت در کنسرت او در ترکیه حدود ۱۰۰ میلیارد تومان (https://t.me/sahandiranmehr/۲۹۸۱۸) خرج کردند تا به کنسرتِ کسی بروند که در میان ترانه هایش نه اشعار فاخر، که الفاظ رکیک و فحاشی برای مخاطبش به کار می‌برد.
شوک و حیرتی که هواداران تتلو در شکستن ورودی‌های سالن برگزاری کنسرت ایجاد کردند یک «علامت سوال» به ذهن‌ها نشاند که «چرا؟»؛ «چه کرده ایم» که نسل جدید ایرانیان برای شرکت در مراسم تتلو در ترکیه میلیارد‌ها تومان خرج می‌کنند؟
امل حجازی نه به اجبار، که به «اختیار» گام به آن مسیر گذاشت؛ و چقدر ساده انگارانه است اگر گمان کنیم در دنیای امروز چیزی به غیر از دسترسی به «انتخاب» می‌تواند انسان‌ها را در مسیری مشخص قرار دهد. سال‌های سال، افرادی همچون آقای علم الهدی خواستند که به «اجبار» افراد را به صراطِ راست رهنمون باشند حال آنکه حاصلش شد تتلو. ولی فضای باز و انتخاب، حاصلش شد اَمل حجازی...
جناب آقای علم الهدی!
در کشوری که «کیهان کلهر» دارد با آن صدای شگفت و جادویی کمانچه اش، در کشوری که «حسین علیزاده» دارد با آن زخمه‌های شگفت که بر تار و سه تارش می‌زند، در کشوری که پرویز مشکاتیان «داشت»، در کشوری که محمدرضا شجریان «داشت»، سطح درک ما از موسیقی و نوا در این حد بود که این «چهره»ها و «ساز» شان را در تلویزیون به تصویر نکشیم (و دردانه‌ای همچون کیهان کلهر را در پستو پنهان کنیم) و برای نسل ما چنین باشد که حتی یکبار این چهره‌های فاخر را در سیما نبیند. حال ببین چه شده؟! فرزندان ما تتلو گوش می‌کنند نه کمانچه‌ی کلهر!
شوربختی ببین تا به کجاست...
آقای علم الهدی!
«انتخاب» با «تحمیل» ممکن نیست. انسانِ امروز را با هیچ وسیله‌ای به «زور» نمی‌توان به یک سمت و سو کشاند. تنها و تنها راه موجود، فراهم بودنِ «امکانِ انتخاب» است.
روزگاری که باید التماس/تلاش می‌کردیم که فرزندان ما «آستان جان» و «به یاد عارف» گوش کنند، با آن موسیقیِ فاخر در حد صُوَرِ قبیحه برخورد کردیم و حال صورت قبیح بر روی سِن برایمان فحاشی می‌خواند و فرزندان ما برای ورود به کنسرتش گیت‌های ورودی را می‌شکنند!
راستی آقای علم الهدی یک سوال
چقدر وقت است که حسام الدین سراج دیگر آلبومی منتشر نکرده؟ از حنجرۀ صدیق تعریف و آن طنین صدایش در ابتدای سریال امام علی چه خبر؟ آخرین آلبوم صدیق تعریف کِی بوده؟! راستی فرهاد فخرالدینی چه شد؟ از آن خوشنویسِ خوش صدا، بیژن بیژنی کسی خبری دارد؟ از برنامه کاروان موسیقی سهیل محمودی که عقبۀ صد‌ها سال موسیقی ایرانی و اتصالش به ادبیات را بیان می‌کرد چه خبر؟ سهیل به کدام گوشه نشسته است؟ محمد اصفهانی کجاست؟ چه مدت است که از مختاباد خبری نیست؟ صدای علیرضا افتخاری در کدام پستو گم شده؟
آقای علم الهدی! باختیم. نه فقط شما که همه با هم باختیم. وقتی که «فرصتِ معرفی» این‌ها را داشتیم، پنهانشان کردیم. وقتی که فرصت معرفی ماهور و راست پنجگاه را داشتیم، وقتی که امکان بیان هویت صد‌ها ساله ادبیات ایرانی و امتزاجش با موسیقی را داشتیم، پنهانش کردیم... و حال میدان دار برای نسل امروز تتلوست؛ و شما هنوز به فکر ممنوعیت کنسرت در مشهد.
*استاد دانشگاه فنی و مهندسی مقیم آمریکا
منبع: خبرآنلاین
منبع: فرارو
کلیدواژه: امل حجازی امیر تتلو علم الهدی آقای علم الهدی امل حجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۹۵۵۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آخرین حرف‌های ناصر حجازی: به بنگلادش رفتم تا خانواده‌ام گرسنه نمانند
۱۳ سال قبل در چنین روزهایی بود که حال ناصر حجازی عزیز متاسفانه هر روز بدتر می‌شد و در روزهای پایانی اردیبهشت سال ۱۳۹۰ هم که دیگر به کما رفت و...
ناصرخان نوزدهم اردیبهشت سال ۹۰ در آخرین روزهایی که می‌توانست صحبت کند پیش از ترک بیمارستان حرف‌هایی تلخ و تکان‌دهنده به خبرورزشی زد که چکیده آن‌ها را با هم مرور می‌کنیم:
کار روزگار را ببین؛ یک زمانی من روزی دو ساعت شنا می‌کردم اما الان آرزو می‌کنم دو دقیقه بتوانم شنا کنم. ترجیح می‌دهم به خانه بروم چون اینجا مزاحم کادر درمان، بیمارستان و هواداران استقلال هستم. بعضی از این هواداران از شهرستان آمده‌اند و مقابل بیمارستان جمع می‌شوند. من در زندگی هیچ وقت کینه‌ای نبودم و هیچ پست و مقامی را برای خودم نخواستم. سال ۵۷ برای پیوستن به منچستر یونایتد عازم انگلیس شدم اما نتوانستم از ایران رضایتنامه خودم را بگیرم. جالب اینکه شخصی که به عنوان جانشین من به منچستر رفت ۷ سال در این تیم فیکس بازی کرد. خانواده من به جای اینکه به بنگلادش بیایند می‌توانستند بازی‌هایم را در انگلیس تماشا کنند اما مجبور شدم به بنگلادش بروم. به کشوری که حتی همین الان هم کسی به آن کشور نمی‌رود چه برسد به اواسط دهه ۶۰. من به بنگلادش رفتم تا خانواده‌ام گرسنه نمانند. داریوش مصطفوی به من گفت سرمربی تیم ملی شده‌ای و برو لیست دعوت‌شدگان به این تیم را اعلام کن اما چند ساعت بعد رادیو تلویزیون شخص دیگری را به عنوان سرمربی تیم ملی معرفی کرد! گاهی اوقات به آینه نگاه می‌کنم و پیش خودم می‌گویم ناصر این واقعا تو هستی؟
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد