عباس عبدی: وقتی تتلو جایزه می‌گیرد و شهرام ناظری نمی‌تواند کنسرت دهد
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۳۸۵۷۲
به گزارش جماران به گزارش جماران عباس عبدی در این باره در مصاحبه با خبر آنلاین می گوید: «به نظرم جناح اصولگرا دچار مشکلاتی جدی و تناقضاتی اساسی شده است که نمی‌تواند به این راحتی حل‌شان کند تا برخوردی منطقی با مسائل مختلف داشته باشد. این جناح از یک سو عجیب‌ترین کار ممکن، یعنی قدردانی از یک چهره هنری خاص مانند امیرحسین مقصودلو (تتلو) را در سطحی وسیع انجام می‌دهد و از سوی دیگر جلوی کنسرت هنرمندان معتبری چون شهرام ناظری را می‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این فعال اصلاح‌طلب ادامه داد: «علت آن قدردانی و ارج‌گذاری؛ عطش قدرت بود. به بیان دقیق‌تر؛ تلاش برای کسب رای و موجه جلوه دادن خود، منجر به ایجاد آن رابطه با آن خواننده شد و از سوی دیگر علت مخالفت با برگزاری کنسرت هنرمندی چون شهرام ناظری واقعیتی است که هم به صورت شهودی و هم به صورت تحقیقی قابل اثبات است؛ با تکیه بر نشانه‌هایی متعدد می‌توان اثبات کرد که نوع نگاه موردپسند اصولگرایان و آن‌چه آن‌ها گمان می‌کنند درست است در اکثر شهرها و حتی روستاها در حال از بین رفتن است، به گونه‌ای که هر لحظه مواضع‌شان نزد مردم ضعیف‌تر می‌شود. اصولگرایان احساس می‌کنند در حال از دست دادن پایگاه‌شان در میان جوانان هستند و به همین دلیل با وقوع هر رویدادی که معرف و یادآور از دست دادن پایگاه‌شان باشد، مخالفت می‌کنند.»
عبدی تصریح کرد: «یکی از حقایق روشنی که اصولگرایان نمی‌خواهند به آن تن دهند این است که در شهر کوچکی چون قوچان احتمالا چند هزار نفر برای تماشای کنسرت هنرمندی چون شهرام ناظری بلیت می‌خرند و هزینه می‌کنند اما در مقابل برنامه‌های اصولگرایان با سطح وسیعی از تبلیغات رسمی و حتی اندیشیدن تمهیدات تشویقی نیز با استقبال مردمی مواجه نمی‌شود.»
او افزود: «در مجموع به نظر می‌رسد جناح اصولگرا از مزیت مرکزیتی برای تصمیم‌گیری بی‌بهره شده و به همین دلیل هر فردی، هر تصمیمی را که می‌خواهد به هر شکلی که دوست دارد عملی می‌کند و حاصلش می‌شود، وضعیت متناقضی که در آن تتلو در تهران تقدیر می‌شود، بالای صحنه می‌رود و جایزه می‌گیرد و شهرام و حافظ ناظری در قوچان برای برگزاری کنسرتی که همه مجوزهای قانونی‌اش هم گرفته شده با درهایی پلمب شده مواجه می‌شوند.»
عبدی در پایان گفت: «این حد از تناقض محصول وضعیت بسیار بغرنج، شکننده و ویرانگری است که این جناح دچارش شده و دیر یا زود این سدها شکسته خواهد شد. فراموش نکنید که این نوع رفتار ممکن است به ضدیت بیشتر مردم با ارزش‌هایی که آنان تبلیغ می‌کنند بیانجامد و حتی برخی معتقدند ریشه‌های شکل‌گیری سکولاریسم؛ یعنی چیزی که این جناح از آن می‌ترسد با چنین رفتاری آبیاری می‌شود.»
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۳۸۵۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی «محرمانه لس‌آنجلس» بالاتر از «پدرخوانده» قرار می گیرد
همشهری آنلاین: تعداد فهرست‌های برترین‌های تاریخ سینما تقریبا به اندازه تعداد رسانه‌های معتبر است. اعتبار یک رسانه به نویسندگانش است، رسانه دیگر به قدمتش و یک رسانه هم به گستره وسیع مخاطبانش. وبسایت «راتن تومیتوز» (گوجه‌های گندیده) هم که نقدهای منتقدان و واکنش‌های آنلاین تماشاگران به فیلم‌ها و سریال‌ها را گردآوری می‌کند، فهرستی از ۳۰۰ فیلم برتر همه ادوار دارد که توسط منتقدان مورد تایید این وبسایت و کاربرانش انتخاب شده‌اند. ۱۰ فیلم نخست این فهرست صلاحیت منتقدان مورد تایید این وبسایت و جدیت کاربرانش را کاملا عیان می‌کند.
۱. محرمانه لس آنجلس (کرتیس هنسن، ۱۹۹۷)نئونوآری معمایی که سیاهی و تباهی رسوخ کرده در جان و روح شهر و آدم‌هایش را در نهایت استادی به تصویر می‌کشد و گروه بازیگران نامدارش از جمله راسل کرو، کوین اسپیسی، گای پیرس، جیمز کرامول، دنی دویتو، دیوید استراترن و کیم بیسینگر یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های‌شان را در آن به نمایش گذاشتند.
۲. پدرخوانده (فرانسیس فورد کاپولا، ۱۹۷۲)هرچه زمان می‌گذرد، بر تعداد طرفداران و عشاق این شاهکار فرانسیس فورد کاپولا افزوده می‌شود. نسل‌های جدید از دیدنش شگفت‌زده می‌شوند و نسل‌های قدیمی‌تر با تماشای آن یاد روزهایی می‌افتند که سینما بهتر از امروز بود. اپرای گنگستری کاپولا به شیوه‌ای چشم‌نواز و مسحورکننده داستان یک خانواده گنگستر را روایت می‌کند.
۳. کازابلانکا (مایکل کورتیز، ۱۹۴۲)مخالفانش آن را عاشقانه‌ای آبکی می‌دانند و دوستدارانش یکی از بهترین عاشقانه‌های تاریخ سینما را به نامش سند زده‌اند. در هر صورت نمی‌شود انکار کرد که فیلم مغناطیسی دارد که تماشاگرش را از اول تا آخر با خود همراه می‌کند و از رابطه ریک (همفری بوگارت) و الزا (اینگرید برگمن) الگویی ازلی و ابدی برای فداکاری عاشاقانه می‌سازد.
۴. هفت سامورایی (آکیرا کوروساوا، ۱۹۵۴)درامی حماسی که فقط داستانش حماسی نیست. ماجرای نوشتن فیلمنامه، ساخت و اکرانش هم به اندازه داستان خود فیلم حماسی و شورانگیز است. این فیلم صرفا مواجهه گروهی سامورایی با گروهی راهزن نیست. در پس پیرنگ ساده آن داستان واژگونی نظامی طبقاتی نهفته است که با جسارت به خرج دادن تعدادی کشاورز و فداکاری ۷ سامورایی ممکن می‌شود.
۵. انگل (بونگ جون هو، ۲۰۱۹)داستان شکاف میان فقرا و اغنیا دستمایه فیلم‌های فراوانی بوده و تعابیر و تفاسیر سیاسی و اجتماعی گوناگونی از این آثار شده است؛ اما احتمالا کمتر فیلمی مثل «انگل» توانسته با داستانی هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده یکی از دیرپاترین اشکال فرادستی و فرودستی انسان را به نقد بکشد. استقبالی که ظرف این چند سال از فیلم شده بیشتر از کیفیت فیلم گویای وضع کنونی جهان و آگاهی انسان امروزی به ساختارهای اقتصادی ناعادلانه آن است.
۶. فهرست شیندلر (استیون اسپیلبرگ، ۱۹۹۳)سال ۲۰۲۳ که «منطقه مورد علاقه» جاناتان گلیزر به نمایش درآمد، در اغلب نقدها به مفهوم «ابتذال (پیش‌پاافتادگی) شر» برای توضیح و تفسیر آن استناد شد. اما درست ۳۰ سال قبل، اسپیلبرگ در «فهرست شیندلر» نشان داد تنها راه مقابله با هر شر و اهریمنی بر صدر نشاندن انسان فارغ از هر نوع تعصب و افراطی‌گری است.
۷. تاپ گان: ماوریک (جوزف کوشینسکی، ۲۰۲۳)نه آنقدر زمانی از اکران فیلم گذشته که صلاحیت ورود به جمع برترین‌های تاریخ سینما را پیدا کرده باشد، و نه واقعا خود فیلم از چنان کیفیتی برخوردار است که حضورش در جایگاه هفتم ۱۰ فیلم برتر تاریخ سینما مایه تحیر نشود. جز طراحی صحنه‌های اکشن فیلم که در میان فیلم‌های زیرژانر نبرد هوایی واقعا درخشان است، مهم‌ترین امتیاز فیلم حضور تام کروز است.
۸. داستان اسباب بازی ۲ (جان لستر، ۱۹۹۹)وودی و باز لایتر ۴ سال بعد از موفقیت قسمت نخست این فیلم برگشتند و توانستند با داستانی جذاب موفقیتی بیش از قسمت اول در گیشه کسب کنند. در قسمت دوم، ماجراجویی عروسک‌ها ابعاد وسیع‌تری پیدا می‌کند و مفاهیمی مثل دوستی و ازخودگذشتگی با تاروپود داستان عجین می‌شود.
۹. محله چینی‌ها (رومن پولانسکی، ۱۹۷۴)جیک گیتس (جک نیکلسون)، کارآگاه خصوصی لس آنجلسی که متخصص افشای خیانت‌های زناشویی است، توسط زنی استخدام می‌شود تا پرده از راز خیانت شوهرش بردارد، اما هرچه ماجرا پیش می‌رود، داستان ابعاد پیچیده‌تری پیدا می‌کند و خیانت بزرگ‌تری از سوی سیاسیون به مردم و نسل آینده افشا می‌شود.
۱۰. در بارانداز (الیا کازان، ۱۹۵۴)فیلم ۸ اسکار اصلی را برای خود کرد، اما بزرگترین میراثش شمایل مرد جوان یاغی و سرکشی است که تاریخ بازیگری را به قبل و بعد از خودش دو نیم می‌کند. مارلون براندو در نقش تری مالوی استانداردهای جدیدی برای جوان‌اول‌های مرد سینما خلق کرد: سرکش، ناسازگار، بدقلق و در عین حال دل‌نازک و از نظر روحی شکننده.
کد خبر 849738 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سینمای جهان کارگردانان سینمای جهان مجله سينماى جهان بازیگران سینما و تلویزیون جهان
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آن‌ها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند